Guðlaug Birna Björnsdóttir

er kominn með heimasíðu (nei við vitum ekki hvors kyns er - orðið bumbulíus er kk ;-))

http://www.nino.is/laugaogtryggvi/

Það þarf lykilorð inn á síðuna - á forsíðunni stendur hvert á að senda tölvupóst til að fá það uppgefið :-)

Minns átti afmæli í síðustu viku. Eyddi afmælisdeginum í að hjálpa Tryggva með kokteilboð sem hann sá um í vinnunni. Um kvöldið byrjaði ég svo að baka, var fram á nótt að baka og vaknaði svo kl. 8 til að klára að baka fyrir alla gestina sem voru væntanlegir eftir hádegi.
Alveg yndislegur dagur og gaman að fá alla fjölskylduna svona heim til sín.

Við Tryggvi fórum svo í "sumarbústað" um síðustu helgi. Fengum lánað hús á Stokkseyri til þess að "flýja" frá skarkala borgarinnar og slaka á. Ótrúlegt hvað það að fara út úr bænum fær mann til að slaka mun meira á heldur en bara að vera heima hjá sér.
Við gerðum nú samt ekkert mikið þarna. Sváfum til kl. 14 á laugardaginn! Ótrúleg þreyta í gangi. En svo slökuðum við bara á. Fórum á veiðisafnið á sunnudeginum áður en við fórum. Ég mæli eindregið með því, virkilega flott dýrin þarna! Og miklu stærri en maður gerði sér í hugarlund.

Á mánudag fórum við svo í mæðraskoðun, allar mælingar eðlilegar. Barnið soldið langt, enda ekki langt að sækja í hávaxin gen (þó við Tryggvi séum bæði lítil). Þarf ekki að leita lengra en til pabba og allra bræðra minna og svo auðvitað móðurfjölskyldu Tryggva til að sjá hvaðan það kæmi. En við vitum auðvitað ekkert núna hvernig það endar svo. Kannski verður það lágvaxið eins og mamma og pabbi :) Svo hlustuðum við á hjartsláttinn sem tók nú smátíma að finna, því barnið sparkaði bara í græjuna og vildi ekki leyfa okkur að hlusta. Alltaf svaka fjör hjá barninu. Kvöldið fyrir skoðunina tók það líka heljarlanga og kröftuga fimleikaæfingu í ca. klukkutíma!

Annars lifi ég bara sældarlífi hérna heima. Svo margt sem er á dagskránni hjá mér og ég þarf að passa mig á að gleyma ekki að orðið "nei" er líka til í orðaforðanum, því sumir halda að af því að ég sé atvinnulaus að þá sitji ég bara heima og geri ekki neitt. En það er mitt að passa upp á það og um að gera ef fólk langar að hitta mig eða gera eitthvað með mér að slá á þráðinn ;-) Það versta sem gerist er að ég segi þá "nei" ;-) Og auðvitað það besta sem gerist er að ég segi "já" og við eigum góðan stund saman :-) Það eina sem ég bið um er að fólk sé ekki að ætlast til neins af mér ;-)
Það sem ég er helst að dúlla mér við þessa dagana er að sinna smá JCI starfi, prjóna og gera barnaherbergið klárt. Er einmitt að fara að mála apann á vegginn og svo teikna upp gíraffann og jafnvel mála hann líka. Það sem á þá eftir að gera er bara að festa upp hillurnar, finna flott dót í þær og ganga frá. Þá er herbergið nánast tilbúið.
Á dagskránni er svo ýmislegt fleira eins og að sinna Nammilandi, lesa og læra um Wedding planning, byrja aftur að æfa á píanóið, fara í sund og jóga og ýmislegt fleira. Semsagt, nóg að gera og mér leiðist aldeilis ekki. Finnst svo æðislegt að vera heima og sinna sjálfri mér.

Fuglinn hefur verið að reyna soldið á þolrifin síðustu daga. Hún er farin að vera með svo mikil læti, öskrar og öskrar. Trikkið er að verðlauna ekki öskrið með því að skamma hana eða tala við hana, heldur þarf maður að hunsa hana þegar hún öskar. Á móti þarf að verðlauna hana þegar hún er stillt og góð svo hún sjái að það sé hegðun sem er velkomin.
Ástæður fyrir öskrinu geta verið nokkrar. Ekki nægur svefn (þreytt og pirruð), keppa um athygli sjónvarps og útvarps og bara hreinlega að ná athygli. Líklega hefur hún líka meiri orku þar sem dagurinn er orðinn lengri og það er bjartara úti.

En að hunsa svona fugl sem öskrar og öskrar getur verið ferlega erfitt. Þá er bara að sækja einhverja innri orku og blokkera á þetta og halda áfram að gera það sem maður var að gera.

Ég hef heyrt margar hormónasögur af óléttum konum. Grátur og gnístan tanna - brjálæðisköst og ýmislegt fleira, og að það sé líka mjög auðvelt að græta óléttar konur.

Tjah.. Tryggvi hefur nú bara einu sinni grætt mig á þessu óléttutímabili og þurfti ekki meira til en að hann var eilítið morgunfúll þegar ég var að reyna að vekja hann. Við erum bæði morgunfúl að staðaldri en ég tók því ekki vel í þetta skiptið. Ég var ferlega fúl á meðan þessu stóð en hlæ bara að þessu núna :-)

Ég hef lítið sem ekkert grenjað af völdum þessarar óléttu en það sem virðist gerast hjá mér í staðinn er að ég fæ þessi svakalegu og nánast óstöðvandi hláturköst :) Ekki slæmt það. Manni líður líka betur eftir hlátur en grátur, þó það geti stundum verið pínu erfitt að geta ekki hætt að hlæja :P En ekki ætla ég að kvarta :)

Hláturinn lengir lífið :-D

Páskarnir voru virkilega fínir.

Fimmtudagur, föstudagur, laugardagur og mánudagur helguðust af matar/kaffiboðum hjá fjölskyldu og vinum. Gott að hitta þau öll og eiga með þeim góða stund.

Á laugardagsmorgun klæddi ég mig í kjúklingabúning :) Nei nei ekki bara að gamni heldur líka til þess að skemmta börnunum í Páskaglensi Esjunnar (JCI Esju) sem haldið er á hverju ári. Full body búningur með löppum og höndum og alles - algjör snilld :)

Við Tryggvi byrjuðum á að mála barnaherbergið. Við erum búin að leggja línurnar að neðri hlutanum og eigum bara eftir að klára hann alveg. Ég er svo byrjuð að teikna á veggina myndir sem við munum svo mála. Jungle þema sko :)

Aðfaranótt þriðjudags svaf ég svo frekar illa og vaknaði svo með hita og kvef. Tók þriðjudag og miðvikudag í veikindafrí en er mætt til vinnu núna - full af hor og viðbjóð :( Er samt fegin að ég fékk að eiga páskafríið alveg í fríi frá veikindum, gat alveg slappað af og tekið því rólega. Prjónaði líka heila peysu! Alveg ótrúlegt :) Sést nú alveg "amatör"bragurinn á henni en ég er mjög stolt af henni þar sem þetta er jú fyrsta peysan mín. Er byrjuð á buxunum sem eru við. Þær eru nú töluvert einfaldari en peysan.